Wandelen naar het hart van Flevoland
In gezelschap van priesterstudent Henri ten have ging het in rap tempo van Elburg naar het Observatorium. Ten Have wilde de volgens hem zeer suspecte en naar oprecht heidendom neigende belangstelling van zijn vrienden voor zonnewendes wel eens aan een nauwkeurig onderzoek onderwerpen.
Lees verder “022: Elburg (W94)”
Na Urk was Emmeloord pas de tweede echte kennismaking met de Noordoostpolder. Een polder waar het ideaalbeeld uit de jaren vijftig is bevroren in rood bakstenen dorpen met evenveel kerken als zuilen. Vanuit Emmeloord bereikten Andriesse en Metz het dorp Nagele. Een dorp dat destijds met bijzonder veel idealisme door ‘moderne’ architecten was ontworpen. Platte daken, dat was het unieke verkooppunt toen deze plaats in 1962 werd opgeleverd. Veel van dit dorp kregen Andriesse en Metz niet mee. Tijdens een korte pauze tegenover restaurant ‘Schokkererf’ discussieerden ze vooral over de buiging van de letter ‘V’ die Metz als onderdeel van een logo had ontworpen. Een logo voor het bedrijf ‘De Vervoering’ waarvoor Andriesse destijds tijdelijk en zijdelings werkzaam was.
Lees verder “015: Emmeloord (L93)”Toen Andriesse en Metz zich voor de tiende keer opmaakten voor een tocht naar het Observatorium, realiseerden ze zich dat een mijlpaal was bereikt. De tochten naar Lelystad waren niet zomaar wandelingen meer door de polder maar maakten del uit van de leefstijl van de inmiddels als kunstenaars gediplomeerde polderlopers.
Lees verder “010: Harderwijk (W91)”Nadat de vorige twee tochten vooral langs de voormalige Zuiderzee waren gegaan, besloten Andriesse en Metz dit keer om recht door zee te gaan. De route over de Houtribdijk was al eens door Metz gelopen in het kader van zijn ‘geestverruimende’ wandelingen. Het nachtelijke decor zou aan dit aspect ongetwijfeld een extra dimensie geven dachten de polderlopers vol verwachting.
Lees verder “009: Enkhuizen (H91)”Het uitstapje in Zuidelijk Flevoland (lente 1991) was de polderlopers goed bevallen. Reden genoeg om de provincie Flevoland verder te verkennen en ook eens in de Noordoostpolder te gaan kijken. Het eiland Urk lag voor de hand en bleek bovendien het eindpunt van buslijn 141 vanuit Kampen.
Lees verder “008: Urk (Z91)”Het voorzichtige zonnetje van de vorige tocht (winter 1990) had het wakkerende vuurtje aangeblazen. Andriesse en Metz hadden nu de smaak te pakken en zouden niet stoppen voor ze een perfect zonsopkomst zouden zien boven, wat ze ondertussen al ‘hun’, Observatorium noemden. Weer werd er gretig op de landkaart gekeken. Vanuit Almere werd in een rechte streep langs het Markermeer naar Lelystad gelopen.
Lees verder “007: Almere (L91)”Het leek er op dat Andriesse en Metz er na vijf mislukte pogingen een erezaak van hadden gemaakt om toch een keer een perfecte zonsopkomst in het Observatorium te willen aanschouwen.
De wandeling over de Elandweg had de wandelaars nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de polder. Daarom werd voor deze zesde tocht een andere topografische invalshoek gekozen. Vanuit Elburg werd via Biddinghuizen in een straf marstempo een geheel nieuwe hoek van de polder verkend.
Maarten Metz was in de zomer van 1990 samen met Gunter Gruben hopeloos verdwaald en verstrikt geraakt in de maquisstruiken op het snikhete Corsica. Oorzaak van deze dwaaltocht was, volgens Metz, de wandelgids die ze hadden gebruikt. ‘Wanneer u nu naar rechts kijkt ziet u vanachter een vervallen muurtje roofvogels verschrikt opvliegen’, juichte de beschrijving. Net als het jaar daarvoor in de Pyereneëen stond een gefrustreerde en door heimwee bevangen Metz moedeloos op een bergtop. ‘Langer blijf ik op reis, verder van huis sta ik stil. Heimwee dwarsboomt mijn wil’ citeerde hij Ed. Hoornik terwijl hij de reisgids het dal inslingerde.
Lees verder “005: Kampen (H90)”Ondanks drie zwaar bewolkte zonsopkomsten waren Andriesse en Metz vastbesloten de zon te zien opkomen in het Observatorium. Net als het jaar ervoor werd er vanuit Harderwijk koers gezet naar de zon. De zon gaf langzaam haar charmes prijs aan de twee vrienden.
Lees verder “004: Harderwijk (Z90)”
Wie er op het idee kwam om vanuit Arnhem naar het Observatorium te fietsen is onduidelijk. Wel was duidelijk dat de deelnemers geen flauw idee hadden van de afstand. Over de Veluwe naar Harderwijk en van daaruit door de polder naar Lelystad bleek ruim honderd kilometer te zijn. Zelfs de in landkaarten geïnteresseerde Andriesse en Metz hadden hier niet bij stil gestaan.
Lees verder “003: Arnhem (L90)”