Wandelen naar het hart van Flevoland
Nadat de vorige twee tochten vooral langs de voormalige Zuiderzee waren gegaan, besloten Andriesse en Metz dit keer om recht door zee te gaan. De route over de Houtribdijk was al eens door Metz gelopen in het kader van zijn ‘geestverruimende’ wandelingen. Het nachtelijke decor zou aan dit aspect ongetwijfeld een extra dimensie geven dachten de polderlopers vol verwachting.
Lees verder “009: Enkhuizen (H91)”Het uitstapje in Zuidelijk Flevoland (lente 1991) was de polderlopers goed bevallen. Reden genoeg om de provincie Flevoland verder te verkennen en ook eens in de Noordoostpolder te gaan kijken. Het eiland Urk lag voor de hand en bleek bovendien het eindpunt van buslijn 141 vanuit Kampen.
Lees verder “008: Urk (Z91)”Het voorzichtige zonnetje van de vorige tocht (winter 1990) had het wakkerende vuurtje aangeblazen. Andriesse en Metz hadden nu de smaak te pakken en zouden niet stoppen voor ze een perfect zonsopkomst zouden zien boven, wat ze ondertussen al ‘hun’, Observatorium noemden. Weer werd er gretig op de landkaart gekeken. Vanuit Almere werd in een rechte streep langs het Markermeer naar Lelystad gelopen.
Lees verder “007: Almere (L91)”Het leek er op dat Andriesse en Metz er na vijf mislukte pogingen een erezaak van hadden gemaakt om toch een keer een perfecte zonsopkomst in het Observatorium te willen aanschouwen.
De wandeling over de Elandweg had de wandelaars nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de polder. Daarom werd voor deze zesde tocht een andere topografische invalshoek gekozen. Vanuit Elburg werd via Biddinghuizen in een straf marstempo een geheel nieuwe hoek van de polder verkend.
Maarten Metz was in de zomer van 1990 samen met Gunter Gruben hopeloos verdwaald en verstrikt geraakt in de maquisstruiken op het snikhete Corsica. Oorzaak van deze dwaaltocht was, volgens Metz, de wandelgids die ze hadden gebruikt. ‘Wanneer u nu naar rechts kijkt ziet u vanachter een vervallen muurtje roofvogels verschrikt opvliegen’, juichte de beschrijving. Net als het jaar daarvoor in de Pyereneëen stond een gefrustreerde en door heimwee bevangen Metz moedeloos op een bergtop. ‘Langer blijf ik op reis, verder van huis sta ik stil. Heimwee dwarsboomt mijn wil’ citeerde hij Ed. Hoornik terwijl hij de reisgids het dal inslingerde.
Lees verder “005: Kampen (H90)”Ondanks drie zwaar bewolkte zonsopkomsten waren Andriesse en Metz vastbesloten de zon te zien opkomen in het Observatorium. Net als het jaar ervoor werd er vanuit Harderwijk koers gezet naar de zon. De zon gaf langzaam haar charmes prijs aan de twee vrienden.
Lees verder “004: Harderwijk (Z90)”
Wie er op het idee kwam om vanuit Arnhem naar het Observatorium te fietsen is onduidelijk. Wel was duidelijk dat de deelnemers geen flauw idee hadden van de afstand. Over de Veluwe naar Harderwijk en van daaruit door de polder naar Lelystad bleek ruim honderd kilometer te zijn. Zelfs de in landkaarten geïnteresseerde Andriesse en Metz hadden hier niet bij stil gestaan.
Lees verder “003: Arnhem (L90)”Jelle Andriesse is jarig op 15 december. In 1989 leek het hem een aardig idee zijn verjaardag een week later tijdens de zonnewende in het Observatorium te vieren. Het eerste bezoek in de zomer van dat jaar was goed bevallen en bovendien was dit landschapskunstwerk bij uitstek geschikt om ongestoord een hele nacht visjes te kunnen roosteren boven een kampvuur.
Lees verder “002: Arnhem (W89)”
Toen Jelle Andriesse en Maarten Metz aan het begin van de Larserringweg stonden en de volle maan over de nachtelijke polder zagen schijnen konden ze nog niet bevroeden dat ze aan het begin van een lange traditie stonden. Nog niet eerder hadden ze ’s nachts gelopen en ook hadden ze nog niet eerder door de Flevopolder gewandeld. De leegheid en rechtlijnigheid van de polder, gecombineerd met de geheimzinnigheid van de nacht maakten echter veel indruk. Saai en stil werd het nooit die nacht.
Lees verder “001: Harderwijk (Z89)”