De lentetocht van 2013 gaat om verschillende redenen als ‘historisch’ en ’trendbrekend’ de boeken in. Zo was daar allereerst de afzegging van polderplanner Vellinga vanwege een hardnekkige voetblessure. Gelukkig bleek hij bereid om onderweg de nodige hand- en spandiensten te verrichten én als poldertaxi te fungeren.
Een wandeling met hindernissen en een eclips van niks
De verwachtingen waren hooggespannen bij de polderlopers. Op vrijdagmorgen 20 maart togen zij in alle vroegte naar het Observatorium Robert Morris om daar getuige te zijn van ‘de eclips’. Ongeveer 85% van het zonlicht zou de maan niet voorbij komen. In 1999 waren polderlopers al eerder getuige van dit fenomeen. Polderloper Metz was met vrouw Karin en zoon Teun (toen nog in de luiers) naar het Observatorium getrokken om de eclips te bewonderen. Getooid met eclipsbrilletjes lagen ze op hun rug naar de verduisterde zon te kijken en zo stonden ze ook op de foto in de Flevopost. Niet aldus deze keer. De hype van de vorige keer maakte dat polderlopers geen eclipsbrilletjes meer konden bemachtigen. Dan maar behelpen met een CD’tje uit de auto van polderloper Vellinga. Maar het was niet nodig want het was een eclips van niks. Zelfs in het Observatorium stelde het niets voor. Ook de Flevopost vertoonde zich niet.
Nog niet eerder was Nijkerk het vertrekpunt van een poldertocht. Dat is ook niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat de afstand tussen deze voormalige Zuiderzeestad en het Observatorium een slordige zestig kilometer bedraagt. Vandaar dat de polderlopers voor deze tocht hadden gekozen voor een meerdaags arrangement.
Polderparaplu onontbeerlijk tijdens polder-papadag
Vijf polderpapa’s stonden in Bant klaar voor het polderlopers-vaderdag-arrangement. Het programma had de papa’s ‘een soort kroegentocht’ in het vooruitzicht gesteld. Die tocht begon direct in Bant, waar het plaatselijke café op zondagmiddag reeds om 13 uur geopend was. In het gezelschap van Co Stompé, de dart-kampioen uit Lelystad, dronken de polderpapa’s hun eerste polderpilsje.
Polderlopen blijkt ook na 138 tochten vernieuwend. Voor het eerst in de geschiedenis liepen de polderlopers een poldertocht buiten de polder. Tijdens de Tour de Polder (2017-2019) kwam het wel vaker voor dat de wandelaars buiten Flevoland liepen. Dan werd er een polder in een van de twaalf provincies opgezocht. Maar het slotstuk vond altijd plaats tussen Lelystad en het Observatorium. Dit keer zagen zelfs de drie grootste volhouders af van deze apotheose. Na hun wandeling in het Brabantse land legden zij, bij terugkomst in Lelystad, de laatste tien kilometer af in de luxe wagen van polderlooppionier Metz.
Poldertochten eindigen altijd hetzelfde. Gezeten rond een kampvuur worden de wereldproblemen door de polderlopers met speels gemak verkleind tot behapbare proporties die tussen een paar slokken bier door worden opgelost. De variatie zit hem in de omvang van het vuur, de tot vuurton gepromoveerde droogtrommel of de tot de verbeelding sprekende toren van gortdroge pallets waarmee polderpyromaan Rijff zich in de winter van 2006 een plekje in de geschiedenis van de poldertochten verwierf. Maar de herfsttocht van 2023 eindigde dit keer niet rondom het vuur in het observatorium maar rond de keukentafel thuis bij polderloper Nooren.
Presentatie wandelgids Wandelen buiten de binnenstad van Almere
“Zo trots als een aap met zeven staarten!” Dat antwoordde Brigit Smits op de vraag of haar man Mari tevreden was over zijn wandelgids. En, het moet gezegd, de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Almere” is, ook volgens de uitgever, een hoogtepunt in de reeks. Ontwerper Van der Mark kwam superlatieven tekort om de fraaie foto’s te prijzen van deze bijzondere stad.
De lentetocht van 2023 bleek een ware sentimental journey. Met name polderloper Steenaart haalde veel herinneringen op aan zijn grijze verleden. Dat begon al bij het passeren van station Weesp. “Het meest tochtige station van Nederland. Och, wat heb ik hier een kou geleden.” Eenmaal in de bus van Amsterdam Zuid richting Amstelveen kwam Steenaart helemaal op gang. “Hier had je dus een kapsalon en kijk daar: café Anno 1890. Daar dronken we ’s ochtends vroeg, na een nachtje doorhalen in Amsterdam, nog een laatste afzakkertje.”
“Opvallend veel mensen hier.” Polderloper Metz keek verbaasd om zich heen terwijl hij zijn stoel aanschoof in Chinees Fusion Restaurant La Tim in Breukelen. Niet vaak maken de polderlopers het mee dat er behalve zij zelf nog andere gasten aan tafel zitten bij de Chinees. “Of het moet zo’n modieuze wok of sushihut zijn.” De polderlopers waren dik tevreden over de kaart van La Tim. Ofschoon de nummers ontbraken, stonden er originele gerechten op de kaart. Ze deden zich bijvoorbeeld te goed aan in pannenkoekjes gehulde kip. Polderloper Harte, die normaal gesproken vastberaden en hardnekkig kiest voor de tjaptjoi liet zich dit keer verleiden tot een Soe tjap kam, “zonder vlees graag”, gecombineerd met een vegetarische nasi.
Minpuntjes
Behalve in teriyakki gedrenkte ossehaaspuntjes waren er helaas ook de nodige minpuntjes te noteren bij La Tim. “Jammer dat de verwarming niet aan staat. Dan had ik mijn natte schoenen en sokken een beetje kunnen drogen,” aldus Steenaart. Polderloper Metz betreurde het ontbreken van de “glote biel” en moest zijn dorst lessen met een kleintjes pils. Maar de grootste tegenvaller was het ontbreken van de Dame Blanche. “En deze rekenen we ze echt heel zwaar aan.” Het leek polderloper Steenaart toch een kleine moeite voor de gemiddelde Chinees om een flesje chocoladesaus op de keukenplank te hebben.
Evenals de lentetocht van 2009 begon ook de herfsttocht van 2009 bij een ijsbaan. Op de topografische kaart had polderplanner Vellinga aan de rand van het Urkerbos het bekende lichtgroene ovaaltje aangetroffen. Een mooie gelegenheid om nuttig en aangenaam te combineren. Samen met polderlopers Steenaart en Ubels toog hij naar de Staartweg om daar een degelijke ijsbaan aan te treffen. Groot was de teleurstelling toen bleek dat een nieuwerwets party-centrum met een grote parkeerplaats de plek van de ijsbaan had ingenomen. Ook in Tollebeek constateerden zij al eerder dat in de Noordoostpolder auto’s het winnen van schaatsers.