007: Almere (L91)

Langs het Markermeer

Het voorzichtige zonnetje van de vorige tocht (winter 1990) had het wakkerende vuurtje aangeblazen. Andriesse en Metz hadden nu de smaak te pakken en zouden niet stoppen voor ze een perfect zonsopkomst zouden zien boven, wat ze ondertussen al ‘hun’, Observatorium noemden. Weer werd er gretig op de landkaart gekeken. Vanuit Almere werd in een rechte streep langs het Markermeer naar Lelystad gelopen.

Het uitzicht over het water en het geruis van de golven gaven de polder de zoveelste nieuwe dimensie. Dwars door de polder lopend realiseerden de wandelaars zich niet dat ze over de zeebodem liepen. Langs de Oostvaardersdijk diende dit besef zich echter overtuigend aan.
In de heldere nacht waren de lichten van Zuiderzeesteden als Edam, Monnikendam, Volendam, Hoorn en Enkhuizen goed zichtbaar. Het Paard van Marken verlichtte met haar schijnsel het pad van de wandelaars. Liefde op het eerste gezicht

liefde op het eerste gezicht

De wandeling die helemaal rondom Lelystad voerde duurde bijna te lang. Nog net op tijd arriveerden ze in de houten cirkel. Daar werden ze hartelijk ontvangen door hun vrienden van de kunstacademie van wie er eentje viel als een blok voor de uitgeputte en slaperig door het gras zwalkende Metz. Naar aanleiding van deze ervaring zouden Karin de Graaff en Maarten Metz jaren later de nacht voor hun huwelijk in het Observatorium doorbrengen.