141 Urk (H24)

Indian Summer langs de Zuiderzee

Het was een mooie nazomerdag zoals we die wel vaker bij herfsttochten meemaken. Een mooie gelegenheid om weer eens in Urk te beginnen en in het zonnetje over de dijk richting Flevoland te lopen. Na een verfrissende startconsumptie op een terras in Urk begonnen de polderlopers aan hun warme tocht. Bijzonder was de aanwezigheid van polderloper Nooren die de herfsttocht aangreep als voorfeestje voor haar zestigste verjaardag. Precies 10 jaar eerder had ze de polderlopers leren kennen in het Observatorium dat precies naast haar ouderlijk huis gelegen was. En daarna zagen we haar opgewekte verschijning regelmatig terugkeren.

Op de dijk kregen de polderlopers veel belangstelling van grazende schapen – althans voor zover ze nog leefden want er lagen diverse van de beestjes geveld door blauwtong dood in de berm. De moderne veehouderij heft zijn tol. Polderloper Wormgoor deed nog verwoede pogingen om boeren of andere gezagsdragers te bereiken maar dat was tevergeefs. Ze kwam niet verder dan het keuzemenu.

Vlak voor de Ketelbrug overwogen de polderlopers nog een ouderwetse polderplons bij de Zwolse Hoek maar het gebrek aan meegebrachte zwemkleding maakte dat ze er van afzagen. Ze zijn er niet op uit om de überchristelijke bewolking van de Noordoostpolder te zeer te shockeren.

stappen in swifterbant

In Swifterbant aangekomen was het nog aan de vroege kant om bij Hai Yan Palace aan te schuiven. Even verderop bood het terras van uitspanning De Meiden uitkomst, al viel de bierkaart wat tegen. De moeder van de jarige polderloper Nooren schoof zo waar ook nog even aan.

Alles van waarde is weerloos

Hai Yan Palace is er niet op vooruitgegaan. De zo vertrouwde nummertjes hebben ze niet meer op de kaart en dat betekende dat de juist gearriveerde polderloper Metz de kaart toch echt moest gaan bestuderen in plaats van blind een nummer 88 te bestellen. Doodzonde. Net als het ontbreken van de Dame Blanche – poldertoetje bij uitstek – op de menukaart. Dat werd de polderlopers toch echt te gortig. Daarom glipte polderloper Vellinga er tijdens de maaltijd even tussenuit om bij de naastgelegen grootgrutter een flesje chocoladesaus te kopen. Zo snel laten polderlopers zich niet uit het veld slaan. Tradities zijn er om in ere te houden en improviseren is hun tweede natuur. Het restje chocoladesaus doneerden ze aan het restaurant.

Het was inmiddels donker toen de polderlopers de laatste 7 km naar het Observatorium liepen waar zij volgens traditie het kampvuur ontstaken en sterke verhalen de ronde deden.

jarige boerendochter

De volgende ochtend liet de zonsopkomst een mooi plusje zien maar de polderlopers hadden meer oog voor de mooie overall waarin boerendochter Nooren met haar fiets in het Observatorium verscheen om van de eerste mooie zonsopkomst in haar zevende decennium te genieten.

geen troost

Koffieman Vellinga ontbrak op het appèl. Zijn agenda stond het niet toe om de polderlopers van koffie te voorzien. Een goede gelegenheid voor om alvast te wennen aan het laatste kopje koffie dat hij tijdens de wintertocht zal gaan schenken. De koffieman gaat namelijk verhuizen. Na 93 keer koffieschenken houdt hij het voor gezien.

De polder lopers noteerden een mooie plus voor de eerste zonsopkomst In de herfst in keerden weer naar huis.