Auteur: Maarten Metz

015: Emmeloord (L93)

Poldertocht ongeschikt voor verdienmodel

Polderloper Metz probeert zijn zus Margriet Metz als polderbelangstellende uit te leggen wat er nu zo bijzonder is aan het bijwonen van een zonnewende in het Observatorium.

Na Urk was Emmeloord pas de tweede echte kennismaking met de Noordoostpolder. Een polder waar het ideaalbeeld uit de jaren vijftig is bevroren in rood bakstenen dorpen met evenveel kerken als zuilen. Vanuit Emmeloord bereikten Andriesse en Metz het dorp Nagele. Een dorp dat destijds met bijzonder veel idealisme door ‘moderne’ architecten was ontworpen. Platte daken, dat was het unieke verkooppunt toen deze plaats in 1962 werd opgeleverd. Veel van dit dorp kregen Andriesse en Metz niet mee. Tijdens een korte pauze tegenover restaurant ‘Schokkererf’ discussieerden ze vooral over de buiging van de letter ‘V’ die Metz als onderdeel van een logo had ontworpen. Een logo voor het bedrijf ‘De Vervoering’ waarvoor Andriesse destijds tijdelijk en zijdelings werkzaam was.

Lees verder “015: Emmeloord (L93)”

009: Enkhuizen (H91)

Dwars door de Zuiderzee

Nadat de vorige twee tochten vooral langs de voormalige Zuiderzee waren gegaan, besloten Andriesse en Metz dit keer om recht door zee te gaan. De route over de Houtribdijk was al eens door Metz gelopen in het kader van zijn ‘geestverruimende’ wandelingen. Het nachtelijke decor zou aan dit aspect ongetwijfeld een extra dimensie geven dachten de polderlopers vol verwachting.

Lees verder “009: Enkhuizen (H91)”

007: Almere (L91)

Langs het Markermeer

Het voorzichtige zonnetje van de vorige tocht (winter 1990) had het wakkerende vuurtje aangeblazen. Andriesse en Metz hadden nu de smaak te pakken en zouden niet stoppen voor ze een perfect zonsopkomst zouden zien boven, wat ze ondertussen al ‘hun’, Observatorium noemden. Weer werd er gretig op de landkaart gekeken. Vanuit Almere werd in een rechte streep langs het Markermeer naar Lelystad gelopen.

Lees verder “007: Almere (L91)”

006 Elburg (W90)

Zon laat zich eventjes zien

Het leek er op dat Andriesse en Metz er na vijf mislukte pogingen een erezaak van hadden gemaakt om toch een keer een perfecte zonsopkomst in het Observatorium te willen aanschouwen.
De wandeling over de Elandweg had de wandelaars nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de polder. Daarom werd voor deze zesde tocht een andere topografische invalshoek gekozen. Vanuit Elburg werd via Biddinghuizen in een straf marstempo een geheel nieuwe hoek van de polder verkend.

Lees verder “006 Elburg (W90)”

005: Kampen (H90)

Ander vertrekpunt biedt nieuwe kijk op de polder

Polderloper Andriesse daalt de Vossemeerdijk af en begint aan de meer dan tien kilometer lange Elandweg (in 1990 nog fraai beklinkerd).

Maarten Metz was in de zomer van 1990 samen met Gunter Gruben hopeloos verdwaald en verstrikt geraakt in de maquisstruiken op het snikhete Corsica. Oorzaak van deze dwaaltocht was, volgens Metz, de wandelgids die ze hadden gebruikt. ‘Wanneer u nu naar rechts kijkt ziet u vanachter een vervallen muurtje roofvogels verschrikt opvliegen’, juichte de beschrijving. Net als het jaar daarvoor in de Pyereneëen stond een gefrustreerde en door heimwee bevangen Metz moedeloos op een bergtop. ‘Langer blijf ik op reis, verder van huis sta ik stil. Heimwee dwarsboomt mijn wil’ citeerde hij Ed. Hoornik terwijl hij de reisgids het dal inslingerde.

Lees verder “005: Kampen (H90)”

003: Arnhem (L90)

Monstertocht op de fiets

Breeduit waaierend over de Larserringweg trotseert het polderpeloton de harde tegenwind.

Wie er op het idee kwam om vanuit Arnhem naar het Observatorium te fietsen is onduidelijk. Wel was duidelijk dat de deelnemers geen flauw idee hadden van de afstand. Over de Veluwe naar Harderwijk en van daaruit door de polder naar Lelystad bleek ruim honderd kilometer te zijn. Zelfs de in landkaarten geïnteresseerde Andriesse en Metz hadden hier niet bij stil gestaan.

Lees verder “003: Arnhem (L90)”

002: Arnhem (W89)

Een nachtelijk verjaarspartijtje

Jelle Andriesse is jarig op 15 december. In 1989 leek het hem een aardig idee zijn verjaardag een week later tijdens de zonnewende in het Observatorium te vieren. Het eerste bezoek in de zomer van dat jaar was goed bevallen en bovendien was dit landschapskunstwerk bij uitstek geschikt om ongestoord een hele nacht visjes te kunnen roosteren boven een kampvuur.

Lees verder “002: Arnhem (W89)”