Ondanks drie zwaar bewolkte zonsopkomsten waren Andriesse en Metz vastbesloten de zon te zien opkomen in het Observatorium. Net als het jaar ervoor werd er vanuit Harderwijk koers gezet naar de zon. De zon gaf langzaam haar charmes prijs aan de twee vrienden.
Wie er op het idee kwam om vanuit Arnhem naar
het Observatorium te fietsen is onduidelijk. Wel was duidelijk dat de
deelnemers geen flauw idee hadden van de afstand. Over de Veluwe naar
Harderwijk en van daaruit door de polder naar Lelystad bleek ruim honderd
kilometer te zijn. Zelfs de in landkaarten geïnteresseerde Andriesse en Metz
hadden hier niet bij stil gestaan.
Jelle Andriesse is jarig op 15 december. In 1989 leek het hem een aardig idee zijn verjaardag een week later tijdens de zonnewende in het Observatorium te vieren. Het eerste bezoek in de zomer van dat jaar was goed bevallen en bovendien was dit landschapskunstwerk bij uitstek geschikt om ongestoord een hele nacht visjes te kunnen roosteren boven een kampvuur.
Toen Jelle Andriesse en Maarten Metz aan het begin van de Larserringweg stonden en de volle maan over de nachtelijke polder zagen schijnen konden ze nog niet bevroeden dat ze aan het begin van een lange traditie stonden. Nog niet eerder hadden ze ’s nachts gelopen en ook hadden ze nog niet eerder door de Flevopolder gewandeld. De leegheid en rechtlijnigheid van de polder, gecombineerd met de geheimzinnigheid van de nacht maakten echter veel indruk. Saai en stil werd het nooit die nacht.