Sunsation en polderlopen

Weinig cultuurliefhebbers hadden oog voor de prachtige zonsopkomst in het Observatorium. Terwijl dit kunstwerk speciaal is ontworpen om de zonnewendes te beleven bleven de bezoekers van Sunsation hardnekkig zitten op hun campingstoelen in de binnencirkel omgeven door de houten pallisade. Van de zon zagen zij niets

Ofschoon de polderlopers dit seizoen zonder problemen mochten kamperen op het buitenterrein blijft de verhouding met de organisatie van Sunsation op gespannen voet staan. Zo eens in de zeven jaar valt de zomerzonnewende samen met de zomerse poldertocht en ontmoeten beide groepen elkaar. Nadat polderpyromaan Rijff een aantal jaren geleden wat al te enthousiast de zon met vuurwerk wilde begroeten leken de polderlopers zelfs even persona non grata te worden in hun eigen observatorium. Van de polderpyromaan werd de laatste jaren weinig meer vernomen en de rust keerde terug in de polder. Het was dan ook even schrikken toen afgelopen seizoen onze polderpyromaan geheel onverwacht weer opdook toen de polderlopers na een nachtelijke tocht vanuit Lelystad hun einddoel weer hadden bereikt. Vriendelijk doch dringend werd hem verzocht zijn firecrackers dit keer in de kofferbak te laten.

Drentse polders

De zomertocht van 2019 voerde door verschillende Drentse polders. Polderpionier Metz had, gebogen over zijn topografische provincie atlas uit 1989, een paar lange rechte polderwegen ontdekt in het noorden van Drente. Dertig jaar later bleek de helft van de vruchtbare akkers te zijn teruggegeven aan de natuur. De andere helft bleek te zijn opgeslokt door de oprukkende stad Groningen. De polderlopers kuierden tevreden door het nieuwe natuurschoon en laafden zich in Eelde aan een welverdiende consumptie. Tot grote vreugde van Metz bleek er in dit Drentse dorp de afgelopen dertig jaar weinig te zijn veranderd. Begin jaren negentig had hij tweemaal gekampeerd in Eelde ter gelegenheid van het supportersfeest van de fanclub van Gerard Kemkers, de schaatser die vooral bekendheid genoot van wege zijn zwabberbeen en later door een beslissende rol te spelen als coach van Sven Kramer in diens jacht op Olympisch goud op de tien kilometer. Op de weg terug van het feest naar de camping bezocht Metz café Boelens waar tot in de kleine uurtjes werd na geborreld. Totdat het tijd werd de toog te verlaten om op tijd te zijn bij Hanenkraai vereniging Schelle Henne die haar hanenkraaiwedstrijd op de camping organiseerde op de vroege zondagmorgen. Café Boelens en de ernaast gelegen snackbar Kom Eet hadden zo te zien hun succesformule niet zichtbaar hoeven aan te passen. Het enige verschil met dertig jaar geleden was het uitgebreide aanbod aan speciaalbieren. Niet alles wordt minder, constateerde polderpionier Metz dan ook opgelucht terwijl hij zich te goed deed aan een tripeltje.

Ballonnetje

Na de transfer van station Haren naar Lelystad legden de polderlopers aan bij café Le Journal, inmiddels een vast startpunt van het slotakkoord van menig poldertocht. Het leek er wel een kinderfeestje getuige de vele jonge bezoekers met vrolijk gekleurde ballonnetjes. Die waren af te halen aan de bar, constateerden de polderlopers verbaasd. De nieuwe tijd bleek niet voorbij te zijn gegaan aan Lelystad want hier vermaakte de jeugd zich met lachgas, zo legde polderloper Steenaart uit aan de verbouwereerde polderlopers. Steenaart is van de polderlopers veruit het meest streetwise want hij heeft zijn jeugd al stappend doorgebracht onder de rook van de hoofdstad en kijkt ondertussen nergens meer van op.

Geocache

Na hoofdschuddend de jeugd van tegenwoordig te hebben aanschouwd gingen de polderlopers aan de hand van polderpaasei-zoeker Gerritsen het donkere bos rondom Lelystad in. Dankzij de geocache-hobby van de oudste polderlopers komen de polderlopers op plekken waar zij nog nooit eerder zijn geweest. Ook tijdens de 120e poldertocht kon polderplanner Vellinga dan ook tevreden weer een paar nog nooit eerder bewandelde wegen en paden bijschrijven in zijn omvangrijke database. Ook deze tocht eindigde weer met een traditioneel kampvuur. Een bescheiden vuurtje dit keer want de polderlopers willen hun breekbare relatie met de mensen van de Sunsation niet op de proef stellen. En terwijl de polderlopers de volgende ochtend de zon zagen opkomen als voorbode van een snikhete zomer luisterde cultuurminnend Nederland naar de rijmelarij van de stadsdichter van Lelystad. De polderlopers merkten tevreden op dat er iedere keer weer minder mensen naar het festival komen.

etappe 10 tour de polder: drenthe