Wandelen naar het hart van Flevoland
Net als in 2017 hadden de polderlopers geen geluk met het weer tijdens hun wintertocht. Hoewel het niet eens echt hard regende, waren de wandelaars na ruim 16 kilometer tot op het bot nat en verkleumd. De harde wind zorgde ervoor dat de spijkerbroeken klef en klam bleven en de parapluies hadden het zwaar te verduren op de dijk tussen Elburg en Kampen.
“Het is hier ook Metz voor en Metz na”, stelde polderloper Vellinga vast tijdens de herfsttocht van 2018. Samen met een selecte groep liefhebbers nam hij deel aan de zevende etappe van de Tour de Polder. Polderpionier Metz knikte tevreden. De tocht voerde over Ameland: het eiland van zijn voorvaderen. Naast een vishandel, rijwielhandel, bed & breakfast, hotel, restaurant en café annex discotheek bleek de naam Metz ook op het kerkhof rijk te zijn vertegenwoordigd.
Lees verder “117: Ameland (H18)”
In het kader van de Tour de Polder startte de poldertocht in de zomer van 2018 in de provincie Utrecht thuis bij polderloper Wanda. Polderlopers verzamelden in haar keuken in Montfoort en werden verwend met lekkere koekjes voor ze aan de wandel gingen. Catsman had een fraaie route bedacht langs fraaie kaden naar Breukelen. Het was een zonovergoten tocht en de 12 polderlopers, waaronder drie debutanten, stelden vast dat het Utrechtse polderland schilderachtiger was dan hun eigen echte Flevopolder.
Lees verder “116: Montfoort (Z18)”
De vorig jaar in Vrouwenpolder (Zeeland) gestarte “Tour de Polder” deed in de vijfde etappe de provincie Noord-Brabant aan. Voor polderlopers een buitenkansje de omgeving van het treinstation van Lage Zwaluwe te verkennen en de beroemde Moerdijkbruggen van dichtbij te aanschouwen.De polderproloog lokte bijna twintig belangstellenden naar deze uithoek van de provincie. De lijst van polderlopers kon weer worden uitgebreid met maar liefst elf debutanten. Het is nog niet duidelijk hoeveel er terug zullen keren tijdens een volgende poldertocht.
Polderplaatjesmaker Cantrijn zal zeker terugkeren. Sinds zijn debuut in de zomer van 2016 heeft hij geen tocht gemist. Zijn regionale terreinkennis was deze keer onontbeerlijk. Want het was Cantrijn die de vele Hollanders kon inwijden in de geheimen achter het wereldberoemde Brabantse worstenbroodje. Nergens anders dan in de streek rondom Lage Zwaluwe worden de lekkerste worstenbroodjes gemaakt.
Een veelbelovende naam voor een Chin. Ind. Spec. Rest.: “Lotus is een veel voorkomende naam in de Oud-Hollandsche keuken, dan moet je je dus wel met iets anders onderscheiden”. Polderlooppionier Metz is trouwens snel tevreden maar moest tijdens de lentetocht van 2018 polderloper Steenaart gelijk geven. Niet vaak hadden de fijnproevers tijdens hun diner verse groenten waargenomen op hun bord. “Die broccoli is zelfs knapperig!” noteerde Steenaart meer verbaasd dan tevreden. “Het lijkt wel of hier echt gekóókt is!”
En dat terwijl het tijdens deze wandeling om een doordeweekse dag ging en bovendien om een tijdstip dat menig chef nog op één oor ligt. De polderlopers schoven namelijk rond een uurtje of twee in de middag aan en waren met een grote groep. De vriendelijke serveerster liet zich echter niet van de wijs brengen en voorzag de ongeduldige wandelaars snel en vaardig van hun bestelde nummers. Hulde, niets dan hulde voor dit restaurant.
Chin. Ind. Spec. Rest. Kota Radja behoort tot de buitencategorie onder de polderchinezen. Verschillende malen kwamen de polderlopers al op dit in een eeuwenoud pand in Kampen gevestigde restaurant. Direct bij de ingang overtreft deze Chinees alle verwachtingen: bezoekers komen binnen via een brug over een vijver met veelkleurige vissen.
Het duurde dan ook meer dan 25 jaar voordat de polderlopers op het idee kwamen in Kampen naar een ander adres te gaan. Collega Chinees Wing On in het winkelcentrum van Kampen Zuid is wat entourage betreft echter van een geheel andere orde dan Kota Radja.
Maar liefst vijf debutanten waren afgekomen op de 114e poldertocht. Dankzij een persoffensief in de lokale media stonden ook enkele Genemuider locals aan de start, trots als zij waren dat hun dorp de ‘host-town’ was van een officiële poldertocht.
Lees verder “114: Genemuiden (W17)”Grand Garden is geen klassiek Oud Hollandsche Chinees zoals we die kennen en waarderen. Nee, dit restaurant in het Limburgse Cuyk presenteert zichzelf als Chinees Kantonees restaurant. Zo’n benaming wekt verwachtingen bij de polderlopers. Met een half oog op de klok, de wandelaars moesten immers nog met de trein naar Lelystad dezelfde avond, en het andere oog op de menukaart werd er snel besteld.
“Het lijkt wel alsof de Chinezen in Nederland met elkaar hebben afgesproken dat nummer 88 iets met garnalen is”, aldus een verbouwereerde Metz. “Nu heb ik alweer Fu Yong Hai met garnalen. De verrassing gaat er zo wel een beetje af”. Net als bij Chin. Ind. Spec. Rest. Hai Yan Palace in Swifterbant en Wing On in Kampen stelde hij een beetje beteuterd vast. “En van dat Kantonese heb ik ook al weinig geproefd!”
De herfsttocht van 2017 begon in de provincie Limburg. Na Zeeland en Groningen hebben de polderlopers de drie meest veraf gelegen provincies nu aangedaan in hun Tour de Polder. Het was polderplanner Vellinga gelukt om in zijn Polderatlas (een vuistdik vijf kilo wegend naslagwerk dat hij ooit eens cadeau heeft gekregen van collega-polderlopers Metz, Gruben en Van der Mark) een polder in Limburg te vinden.Weliswaar een kleine polder, gelegen in de uiterwaarden bij Middelaar in het uiterste noordwesten van de provincie Limburg maar toch: een polder. En daar gaat het om.
“Je moet nooit af gaan op recensies of reviews”, aldus polderpionier Metz én kenner van de Cuisine Chinois in Nederland. “Als je op internet leest wat ze over de gemiddelde Oud Hollandsche Chinees schrijven, is het me een raadsel dat er nog Hollanders leven. Nee hoor, je moet er gewoon naar binnenstappen en blind nummer 88 bestellen.”
Dat blind bestellen van nummer 88 liet dezelfde Metz in Delfzijl anders wijselijk achterwege. Polderplanner Vellinga had al stiekem de kaart bekeken en een negatief bestel-advies aan zijn kompaan gegeven. “Echt niet te hachelen dit keer. Er zijn grenzen. Ook voor polderlopers. We willen tenslotte nog heel lang met deze traditie doorgaan.”
Chin. Ind. Spec. Rest. Nan Singh was een van de weinige florerende zaken in het zo goed als lege winkelcentrum van Delfzijl. Opvallend was dat de drie serveersters geen van allen Chinese wortels of connecties had. Ze kwamen uit Appingedam, Holwierde en Delfzijl en zorgden ervoor dat het de uitgehongerde polderlopers aan niets ontbrak.