127: Lelystad (L21)

Net als de wintertocht van 2020 ging de lentetocht van 2021 gebukt onder de coronaregels. Het was nog een graadje erger want de polderlopers hadden te maken met de avondklok. Voordeel daarentegen was de groepsgrootte. Die mocht van maximaal 2 dit keer uit vier ‘buiten sportende volwassenen’ bestaan van de demissionaire Mark & Hugo. De polderloperskernploeg bestond dit keer uit de vier polderlopers met de meeste poldertochten op hun palmares. Nochtans werd de positieve en enthousiaste inbreng van de laatste generatie polderlopers node gemist. Helaas… het was niet anders en hopelijk kan de zomertocht van 2021 weer als vanouds in een bredere samenstelling worden volbracht.

Perceel P

De polderlopers waren al eens eerder in Lelystad Haven geweest. In 2016 tijdens het debuut van polderplaatjesmaker Cantrijn en in de herfst van 2014 werd dit historische hoogtepunt gepasseerd. Ook nu waren de polderlopers weer onder de indruk van het feit dat hier de Flevopolder is begonnen. Exact in het midden van de Zuiderzee is hier een begin gemaakt door in 1957 een werkeiland te maken waar de arbeiders negen maanden lang in bakstenen barakken hebben gebivakkeerd. Met rondom water op een hoop modder samengepakt werkten zij hier aan het leegpompen van de polder. Tegenwoordig zijn de karakteristieke bakstenen huisjes een gezellig wijkje op een prachtige plek aan het water.

Villawijken

En zo passeerden de polderlopers meer moois. Ook tocht 127 stond garant voor nog niet eerder bewandelde wegen langs en door Lelystad. Hoe vaker deze stad wordt bezocht hoe meer zij haar schoonheid prijsgeeft. Langs het Woonhavenpad vergaapten de polderlopers zich aan luxe villa’s aan het water met elk een eigen aanlegsteiger. Daarna verbaasden zij zich over de rijkelijk met villa’s bedeelde Landstrekenwijk waar menig wethouder van een Hollandse groeikern zijn vingers bij af zou likken.

Boswijk

Gelukkig bracht de route de polderlopers ook nog door Boswijk: een wirwar van onvervalste jaren tachtig woonerven. Middelpunt van deze wijk is het winkelcentrum waaraan de polderlopers goede herinneringen bewaren. In de zomer van 1996 werd hier gechineesd ter gelegenheid van de vrijgezellenavond van polderlooppionier Metz. Van deze hinees was helaas geen spoor meer zichtbaar. Wel kon polderplanner Vellinga trakteren op een Heineken To Go: alles is veel voor wie niet veel verwacht.

Langs het Gelders Diep werd de Oostervaart bereikt. Ook deze brede vaarten riepen vooral bij polderlooppionier Metz warme gevoelens van melancholie op aan zijn studietijd. Hier vestigde hij, samen met die andere polderlooppionier Andriesse, een officieel wereldrecord tijdens de Wereld Kampioenschappen Human Powered Vehicles voor boten zonder schroefaandrijving. Een hele mond vol maar dat mag ook wel want ga maar eens 7 kilometer springen op een boot om vooruit te komen. Diezelfde springboot waarmee tijdens poldertocht 13 in de herfst van 1992 vanuit Roggebotsluis het Observatorium werd bereikt na 26 kilometer springen in twee dagen.

Eind goed al goed

En net als tijdens de vorige coronatocht werd ook nu weer gebruik gemaakt van Hai Yan Palace To Go. Polderlooppionier Metz heeft tegenwoordig het telefoonnummer van deze Chin. Ind. Spec. Rest. onder de sneltoetsen in zijn telefoon staan en binnen een vloek en een zucht zaten de polderlopers weer te genieten van een overheerlijke nummer 88 rondom het kampvuur. En als klap op de vuurpijl was daar de volgende ochtend een overtuigende zonsopkomst met de koffieman, dit keer met coronacoupe, én zijn onafscheidelijke rieten mandje.