140: Almere (Z24)

Immaterieel erfgoed in goede handen

Toen polderlooppionier Metz polderloper Steenaart uitnodigde om poldertocht 140 te plannen, kon hij niet bevroeden dat de goedmoedige polderapostel deze kans aangreep om de polderlopers ouderwets over de kling te jagen. Zijn zomerarrangement tikte de veertig kilometer aan en stuurde de wandelaars over lange rechte wegen. Een poldertocht zoals die ooit ook bedoeld was. Niks geen kronkelige graspaadjes langs groene dreven, prologen elders in het land of tussentijdse transfers per trein. Keiharde kilometers over klinkers en asfalt over de bodem van de voormalige Zuiderzee.

Op visite

Steenaart borduurde voort op het beproefde concept ‘Op bezoek bij de polderloper’. Witsenburg en Van Leeuwen waren dit keer de gelukkigen om als ‘maison Depart’ te fungeren. In hun vakkundig in het groen verstopte stulpje in Almere Oosterwold werden de polderlopers hartelijk ontvangen en kregen ze een rondleiding in en rond de woning van deze nagenoeg zelfvoorzienende polderbewoners.

Vogelweg

Zo lang mogelijk rechtdoor moet Steenaart hebben gedacht toen hij het parcours van poldertocht 140 intekende. De Vogelweg mocht hierin niet ontbreken. De deelnemers genoten van deze prachtige brede avenue. Licht glooiend en nagenoeg zonder bewoning aan weerszijden trekt de Vogelweg een streep van 27 kilometers door Zuidelijk Flevoland. Om de polderlopers een primeur te gunnen sloeg Steenaart linksaf de Reigerweg in. En zo kon er weer een nieuw stuk asfalt worden toegevoegd aan de enorme database van de polderpost.

Windmolens

De Reigerweg was lang genoeg voor polderloper Van Leeuwen om de deelnemers te vertellen over de totstandkoming van windplan ‘Groen’. Van Leeuwen is nauw betrokken geweest bij het benaderen van de deelnemende boeren aan dit plan. Menig boerenschuur en keukentafel heeft zij van nabij gezien en ze is zelfs een keer helemaal boven in een windmolen geweest.

Oekraïne

De oorlog in Oekraïne laat ook bij restaurant Hajé zijn sporen na. De polderlopers laafden zich hier aan de startpils en deden de beentjes al even voorzichtig omhoog. De bediening van ’s lands meest pittoresk gelegen wegrestaurant bleek in de betrouwbare handen te zijn van een paar Oekraïense vluchtelingen die de polderlopers in genoeg verstaanbaar koeterwaals van dienst waren.

Jubileum-cache

Tijdens poldertocht 140 kon polderloper Gerritsen een heuglijk feit bijschrijven. De éminence grise onder de polderlopers noteerde voor de negenduizendste keer zijn geocache nickname ‘ARGeoPS’ op een minuscuul papiertje behorende bij een listig verstopte geocache. De polderlopers waren vereerd deze mijlpaal te mogen delen met de jubilaris. Meestal verdwijnt Gerritsen even van het poldertableau om een polder-paaseitje te zoeken maar even zo vaak zoeken de polderlopers enthousiast mee.

Diva

Tot aan de rand van Lelystad verliep poldertocht 140 volgens planning. Waar oudgedienden als Metz en Vellinga zich al verheugden op een klassieke nummer 88 bij Chin. Ind. Spec. Rest. Oriënt zorgde polderloper Wormgoor voor een verassende wending in de doorgaans strak gevolgde polderplanning. Ondanks het feit dat ze zich de laatste jaren slechts sporadisch vertoont op het polderlooppodium was al snel duidelijk dat ze zich diva-gedrag kon veroorloven. Bij het horen van de culinaire plannen was een nauwelijks zichtbaar opgetrokken neusje van La Wormgoor voldoende voor Steenaart om de planning rigoreus om te gooien. Nee, wilde mevrouw liever Italiaans, of Surinaams? Kon ook. Gewoon een patatje oorlog dan? Alles beter dan de Chinees moet Steenaart gedacht hebben om de beschermvrouwe van de polderlopers binnenboord te houden. En zo belandden de polderlopers op een geImproviseerd foodcourt tegenover de Albert Hein in elystad Kamp. Een sfeervolle oud-Lelystadse buitenwijk waar ook polderlopers Marie en Brigit Smits ooit woonachtig waren.