103: Muiderberg (L15)

Een wandeling met hindernissen en een eclips van niks

De verwachtingen waren hooggespannen bij de polderlopers. Op vrijdagmorgen 20 maart togen zij in alle vroegte naar het Observatorium Robert Morris om daar getuige te zijn van ‘de eclips’. Ongeveer 85% van het zonlicht zou de maan niet voorbij komen. In 1999 waren polderlopers al eerder getuige van dit fenomeen. Polderloper Metz was met vrouw Karin en zoon Teun (toen nog in de luiers) naar het Observatorium getrokken om de eclips te bewonderen. Getooid met eclipsbrilletjes lagen ze op hun rug naar de verduisterde zon te kijken en zo stonden ze ook op de foto in de Flevopost. Niet aldus deze keer. De hype van de vorige keer maakte dat polderlopers geen eclipsbrilletjes meer konden bemachtigen. Dan maar behelpen met een CD’tje uit de auto van polderloper Vellinga. Maar het was niet nodig want het was een eclips van niks. Zelfs in het Observatorium stelde het niets voor. Ook de Flevopost vertoonde zich niet.

Gedateerde wandelgids

En van wandeling nummer 11 uit onze verse gids ‘Wandelen naar het hart van Flevoland’ klopte ook weinig meer. Na de eclipsdeceptie trokken polderlopers met bus, trein en nog eens bus naar Muiderberg. Een nieuw startpunt en er was sprake van enige opwinding. Het leek allemaal goed te gaan. Elite Döner aan de Dorpsstraat deed zijn naam eer aan. Met een goede bodem begonnen de polderlopers aan hun oversteek. Een waterig zonnetje deed mee. Maar bouwwerkzaamheden verhinderden de vrije doorgang over de Hollandse Brug richting Almere. Direct al extra kilometers aan de start. Ai! Maar daarna voor het eerst in de geschiedenis van de polderlopers: wandelen over het strand. Het rook nog naar Libelle.

Vernielde kunst

Dan denk je dat je alles gehad hebt. De route van de polderlopers voerde langs het kunstwerk ‘Polderland Garden of Love and Fire’ van Daniel Libeskind. Ook hier waren de verwachtingen hooggespannen. Maar wie zijn Berlijnse ‘magnum opus’ kent gaat in Almere spontaan huilen. Het kunstwerk bleek voor de helft gesloopt en op de parkeerplaats stonden vooral auto’s met één man er in. Nee! Doe dan maar het Observatorium Robert Morris!

Ouderwets

Maar gelukkig kwam alles toch weer goed. Na een smaakvol tripeltje in Café ’t Boemeltje scheef onder station Almere-Centrum, een verbindend treinritje naar Lelystad Centrum, ‘all you can eat’ voor € 12,50 op het niet te overschatten Agoradek trokken de polderlopers – onder wie de inmiddels aangehaakte polderdebutant Priems – door de buitenwijken van Lelystad de polder weer in. Polderloper Metz was er door familieomstandigheden helaas niet bij en dat bood polderloper Vellinga de kans om van het plan af te wijken en aan te koersen op de Mammoettocht. In de zomer en de herfst door begroeiing niet toegankelijk maar deze keer de slagroom op het toetje.

Pluspuntje

Bij het Observatorium wachtte polderloper Metz – deze keer als belangstellende – de polderlopers op. Fris opende hij de bierflesjes voor de vermoeide polderlopers. Fris stond hij de volgende ochtend op de middenstip naast de Koffieman. Hij nam de regie over de poldertocht direct weer over. Zijn constatering ‘plus’ duldde dan ook geen tegenspraak.