Ton Hardeman, 'ome Ton' voor intimi, is meer dan alleen een polderloper. Als beeldend kunstenaar verleent hij al jarenlang zijn medewerking aan de Polderpost. Zijn zwartwitte polderprenten uitgevoerd met een guts in het weerbarstige linoleum overtreffen de realiteit van het polderlopen. Daarnaast staat Hardeman bekend om zijn bijdrages als polderpoëet. Menig trouwe lezer van de polderpost heeft vertwijfeld op zijn hoofd moeten krabben na weer een van de onnavolgbare hersenspinsels van Hardeman.

Polderpraatjesmaker
Toch staat Hardeman vooral bekend als gezellig causeur tijdens het wandelen. Hij gaat zelfs zo op in zijn rol als verhalenverteller dat hij wel eens een afslagje of kruising mist. Hoogtepunt hierin is ongetwijfeld de zomertocht van 2001, zijn debuut als polderloper. Samen met Bart van der Mark, een polderloper die ook niet snel om een praatje verlegen zit, verloor hij ter hoogte van de Ketelbrug het contact met het peleton. Twee uur later dook hij nietsvermoedend op in het Observatorium.

Polderpils
Ook is de drank inname van Hardeman voorafgaand aan het polderloper berucht. De kastelein van restaurant Schokkerhaven was er een seizoen later nog van onder de indruk. 'De vorige keer zat hier zo'n man die ook ging wandelen. Die zat op jullie te wachten. Nou, die dronk veel bier. Echt: héél veel bier...' Dan is het natuurlijk niet gek wanneer je zo nu en dan de weg eens kwijt raakt.