Statistieken winter-tocht 2014

Debutantenbal
De wintertocht van 2014 deed zijn naam geen eer aan. De temperatuur was met 11 graden boven nul bijna nazomers warm. gelukkig maakte de keiharde wind de wandeling tot iets meer dan een zondags namiddag-tochtje.
Er stonden maar liefst twee debutanten bij de start. Jan Ensing, ook al debuterend als wandelgidsauteur bij uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig, en Dennis Goddijn. De laatste is de zoon van Peter Goddijn die samen met polderpoëet Hardeman ook weer van de partij was. Na zoon Martijn liet hij nnu dus zoon Dennis debuteren. En hij heeft nog een derde zoon dus dat belooft wat voor de toekomst.
Polderloper Pollmann tenslotte kon worden gezien als 'herintreder’ nadat hij in de zomer van 2010 voor het laatst had meegedaan. Als een echt groentje had hij zichzelf de dag voor de tocht nieuwe wandelschoenen aangeschaft.

Boswandeling
Poldertocht 102 gaat de geschiedenis in als een echte boswandeling. Direct na de start verdwenen de polderlopers in het donkere Harderbos. De hemel was bewolkt en de maan onzichtbaar. Daarom schrokken de wandelaars ook van de Schotse hooglanders die plotseling hun pad versperden.

Na het Harderbos volgde de Harderringweg waar de nachtelijke wandelaars hartstochtelijk werden aangemoedigd door de lokale boerinnen langs de route. Het gaf polderloper Metz het 'Elfstedengevoel’: in het donker aangemoedigd te worden op je eenzame tocht over de vlakte.
Het Larserbos gaf weer de nodige beschutting tegen de wind en halverwege de Larserringweg gaf polderloper Metz even het sein voor een korte pauze. Langer dan vijf minuten spaarde hij zijn manschappen niet. Voort joeg hij ze over de Lisdoddeweg naar het laatste rechte eind: de Swifterringweg. Een en ander werd goedkeurend gadegeslagen door beroepsmilitair Dennis Goddijn. Hij torste een zware camoeflagerugzak met zich mee waarin zijn één persoonstent de volgende morgen voor veel bewondering zorgde bij de luxepaardjes die uit hun gerieflijke platgewaaide tentjes kropen. Goddijn lag in de openlucht te ronken in een gerieflijke slaapzak die ook als tent kon dienst doen.

Dikke min
De debutanten werden niet getrakteerd op een stralende zonsopkomst. Maar gelukkig was daar koffieman Theun Vellinga met zijn rieten mandje. Voor zijn werkdag even ten oosten van Lelystad had hij weer tijd gevonden de polderlopers wakker te maken met een bakkie troost.