| Menno Faber was als een van de weinige van de huidige generatie polderlopers aanwezig bij de een van de eerste poldertochten: de 24ste verjaardag van Jelle Andriesse in het Observatorium. Vervolgens hoorde Andriesse járenlang niets meer van Faber. In 2002 las moeder Faber in de Gelderlander een paginagroot artikel over het polderlopen. De naam Andriesse deed bij haar vaag een belletje rinkelen. Vervolgens rinkelde de telefoon van Andriesse: Menno Faber aan de lijn. Hij wilde graag een keertje mee de polder in.
Vegetarische kippensoep
Faber bewees al snel een eigenzinnige polderloper te zijn. Bij zijn eerste bezoek aan een polderchinees bestelde hij een vegetarisch soepje. Tot groot vermaak van de carnivorische polderlopers moest een verbouwereerde Faber genoegen nemen met een vaag soepje waarin nog vele resten kip rond zweefden. 'Het is niet helemaal gelukt', was de ontwapenende verontschuldiging van het gele serveerstertje.
Ondanks vele afwijzingen op zijn voorstellen de polder eens per skike, skate, step of ligfiets te doorkruisen, blijft Faber regelmatig enthousiast deelnemen. Vellinga is de enige met wie hij zijn passie voor het beter geouttilleerde buitensporten kan delen: de GTST.
|
