129: Wormerveer (H21)

Ind. Spec. Rest. Brandts

Voor de herfsttocht van 2021 werden de polderlopers uitgenodigd door Brandts, polderloper van de laatste generatie. Hij bood aan een poldertocht te organiseren in de omgeving van zijn woonplaats Purmerend en deze tocht te bekronen met een Indische rijsttafel van een niveau zoals de polderlopers dat niet zijn gewend bij hun gebruikelijke Chin. Ind. Spec. Rests in Flevoland.

Groen, groen, groen knollen knollen land

De tocht voerde van Wormerveer langs de oevers van de Zaan naar Oost Knollendam. Deze naam inspireerde polderloper Nooren tot het spontaan aanheffen van een lied over een groen knollenveld. Nu zijn de polderlopers van haar wel het een en ander gewend dus ook later op de avond keken zij niet op toen dezelfde Nooren in de intercity tussen Amsterdam en Lelystad wederom een lied aanhief. In haar tweede voorstelling bezong ze een nacht die wordt bezongen in de mooiste polder, hiermee verwijzend naar haar vorige optreden als polderzangeres tijdens het jubileum van Vellinga de afgelopen zomer.

De stemming zat er dus al vroeg in. Niet gek want de polders tussen Wormerveer en Purmerend bleken een hoog Kameleon-gehalte te hebben. Polderlopers Metz en Steenaart bedolven Brandts, polderplanner-voor-één-tocht, dan ook onder de nodige loftuitingen. En toen moest de buitenstad van Purmerend nog komen. ‘We voelen ons hier helemaal thuis. Het is hier nog mooier dan in Lelystad’, constateerde Steenaart tevreden. Hij kuierde langs onafzienbare rijen jaren tachtig en negentig nieuwbouw waarbij de architect de omvang van de voortuinen had afgestemd op de behoefte aan onderhoudsvrije tuinrecreatie van het gros van de bewoners.

Table de hote

Eenmaal gearriveerd op het hoofdkwartier van polderplanner Brandts laafden de gasten zich aan een pittig gekruide rendang en een dame blanche met artisinale chocoladesaus die geheel volgens de regels der haute cuisine au bain-marie werd opgewarmd. Het spreekt vanzelf dat na dit godenmaal de meeste polderlopers voldaan huiswaarts keerden, al dommelend in de streekbus naar Amsterdam.

traktatie bij de jarige job

De polderfinale was dit keer slechts weggelegd voor de echte doorzetters die in Lelystad in café Le Journal tien minuten voor sluitingstijd nog aanlegden voor een ‘flitspils’ als bodem voor de tocht over de Runderweg naar het Observatorium. De volgende ochtend was daar vanzelfsprekend de koffieman die, tussen twee vergaderingen door nog kans zag zijn taak te vervullen. Waarvoor hulde en dank. Als klap op de vuurpijl piepte de zon nog net op tijd tevoorschijn. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, werden de polderlopers uitgenodigd in het ouderlijk huis van Nooren, op een steenworp afstand van het observatorium. Daar werd de verjaardag van polderloper Nooren gevierd met koffie en gebak van bakkerij Tietema. Gezongen werd er echter niet…