137: Emmeloord (H23)

Slaapfeestje bij jarige job

Poldertochten eindigen altijd hetzelfde. Gezeten rond een kampvuur worden de wereldproblemen door de polderlopers met speels gemak verkleind tot behapbare proporties die tussen een paar slokken bier door worden opgelost. De variatie zit hem in de omvang van het vuur, de tot vuurton gepromoveerde droogtrommel of de tot de verbeelding sprekende toren van gortdroge pallets waarmee polderpyromaan Rijff zich in de winter van 2006 een plekje in de geschiedenis van de poldertochten verwierf. Maar de herfsttocht van 2023 eindigde dit keer niet rondom het vuur in het observatorium maar rond de keukentafel thuis bij polderloper Nooren.

Slaapfeestje

Onder toeziend oog van moeder Nooren ontrolden de polderlopers hun slaapmatjes en slaapzakken in de huiskamer. Stoelen werden opzij geschoven en onder het tikken van de staartklok vielen de wandelaars uiteindelijk in slaap. Buiten roffelde de regen tegen de ruiten van de ouderlijke woning. Die regen was ook de reden van deze opmerkelijke afwijking van het polderprotocol. Na afloop van de onvermijdelijke Chinese maaltijd, dit keer weer in Swifterbant, werden de polderlopers al snel kletsnat. Waar het de hele dag stralend weer geweest was, barstte de hemel open. De volgende dag waren de sokken en broek nog steeds klam van de regen. Gelukkig was daar de boerderij van de familie Nooren, op een steenworp afstand van het observatorium als veilige en droge herberg.

Koffieman

Huize Nooren diende de laatste avond van de zomer als schuilplaats. De volgende morgen werd aan de keukentafel de verjaardag van de dochter des huizes gevierd met koffie en gebak. En zo was er dit keer veel dat afweek van de routine. Nooren verving ook koffieman Vellinga die bij hoge uitzondering een seizoen verstek liet gaan. Zijn vervanger bleek de kunst goed te hebben afgekeken. Een rieten mandje, thermoskannen én een tupperware bakje met suiker en melk waren beschikbaar voor de uitgeslapen zonaanbidders.

Familiegraf

Poldertocht 137 vertrok vanuit de Emmeloord. Het was alweer een tijdje geleden dat de polderlopers door de Noordoostpolder hadden gewandeld. Omdat Schokland op de route was opgenomen waren polderloper Brands en gastloper Bos speciaal afgereisd naar Flevoland. Het voormalige eiland stelde hen niet teleur. Zeker niet nadat ze hoorden dat de voorouders van polderloper Metz van dit eiland komen. Op de voormalige begraafplaats van Emmeloord kon hij de naam van zijn familie Grootjen met de nodige trots aanwijzen.

Grote bier

Ofschoon Hai Yan Palace hofleverancier is van de poldertochten moesten de trouwe polderlopers een flinke teleurstelling slikken. Geen Dame Blanche op de kaart. “Zo moeilijk moet dat toch niet zijn,” mopperde Steenaart, “zo’n flesje chocoladesaus. Dat past er toch nog wel bij in de koeling.” Ondanks de uitstekende maaltijd verlieten de polderlopers hun Chinees met gemengde gevoelens. “We waren de enige gasten! Ook bij de Afhaal niemand gezien,” merkte kenner Metz ongerust op, “je vraagt je toch af waar ze het van doen, je hoort de gekste verhalen over die Chinezen.”

Paaseitjes

Voor polderloper Gerritsen was de tocht vanuit Emmeloord een groot feest. Zelden werd het hem zo makkelijk gemaakt in het vinden van geocaches. Met name op Dinah Mightpad struikelden de polderlopers bijkans over de zeer in het zicht geplaatste geocaches. Poldernestor Gerritsen was dan ook zeer in zijn nopjes met dit arrangement. Ook de andere polderlopers genoten zichtbaar tijdens de route. Verschillende nog in originele staat verkerende polderboerderijen werden goedkeurend bekeken. Met de boerderij van Nooren als onbetwist hoogtepunt. “Een tijdscapsule” noemde Metz het tevreden en Vellinga zag “vele originele elementen” in het ouderlijk huis van Nooren.

Twijfelgeval

De zonsopkomst leek dit jaar verscholen te gaan achter een dikke laag bewolking. Een paar minuten nadat polderplanner Vellinga een ‘min’ had genoteerd in de statistiek piepte het zonnetje toch nog eventjes door het wolkendek heen. Weliswaar te laat voor een dubbelplus maar genoeg om van het nulletje een plusje te maken.