136: Almere (Z23)

Presentatie wandelgids Wandelen buiten de binnenstad van Almere

“Zo trots als een aap met zeven staarten!” Dat antwoordde Brigit Smits op de vraag of haar man Mari tevreden was over zijn wandelgids. En, het moet gezegd, de wandelgids “Wandelen buiten de binnenstad van Almere” is, ook volgens de uitgever, een hoogtepunt in de reeks. Ontwerper Van der Mark kwam superlatieven tekort om de fraaie foto’s te prijzen van deze bijzondere stad.

Herdenkingspad

Een stad zonder binnenstad. Daar is het vanzelfsprekend goed wandelen. De zomertocht van 2023 stond dan ook in het teken van de presentatie van deze gids. Een vernissage die letterlijk in het water viel. Na maanden van tropische droogte barste de hemel uitgerekend open op het moment dat Smits zijn gids ten doop hield. Het mocht de pret niet drukken want de polderlopers lieten zich graag leiden door deze streekeigen wandelaar. Smits wandelde door vele parken met prachtige namen: “Het bos der Onverzettelijken” en het Mandelapark en de Leeghwaterplas.

Stappen in Lelystad

Na de verplaatsing van Almere naar Lelystad was het voor de polderlopers even improviseren geblazen. Waar men gewend is neer te ploffen bij Le Journal, tegenover het station, stond men nu voor een dichte deur. Wel was de uitbater zo vriendelijk de polderlopers de weg te wijzen naar hét uitgaanshart van Lelystad: Het Pleintje. Als een magneet werden de wandelaars aangetrokken door dit nog niet eerder bezochte plein in Lelystad. Een keur aan restaurants en cafés viel de dorstigen ten deel. De nieuwe gezichten werden met de nodige nieuwsgierigheid door de stamgasten van café La PLaza begroet. De Amsterdamse tongval van de clientèle was als een warm bad voor de verbaasde polderlopers. Iedereen snapt na een bezoek aan Het Pleintje direct dat de eerste generatie Lelystedelingen hier geen kans heeft gekregen om heimwee te krijgen naar Mokum. Dat verklaart vanzelfsprekend ook het succes van Lelystad. Met moeite wisten de polderlopers zich van het terras los te scheuren voor de laatste kilometers naar het Observatorium.

Kleine uurtjes

Slechts een paar uurtjes slaap was de polderlopers gegund na afloop van het kampvuur. Even over vijf uur stond de trouwe koffieman alweer gereed met zijn rieten mandje met kopjes en thermoskan. De zon liet zich, voor het eerst sinds maanden, die ochtend helaas niet zien.