Statistieken winter 2011

Polderlopers aangehouden
Het was nog gezellig in het café in Swifterbant toen de polderlopers langskwamen. Een lichte miezer op de Tarpanweg had ervoor gezorgd dat de mannen ongemerkt nog aardig nat waren geworden. Des te prettiger waren de gezellige lichtjes van café De Buurvrouw.

Padvinders?
Nog voordat de mannen hun eerste biertje hadden besteld werden er verschillende vragen gesteld door de vaste clientèle op een woensdagnacht. ‘Zijn jullie padvinders?’was de openingsvraag. Dit deed de polderlopers goed. Blijkbaar werden ze nog steeds voor ‘jongelui’ aangezien want, laten we wel wezen, padvinders zijn doorgaans ‘flinke jongens’ van hooguit 18 jaar. Dit streelde de ijdele wandelaars: de midlifecrisis lag al achter hen maar nochtans werden ze voor padvinders versleten. Niet eerder beschouwden ze dit als een compliment.
De stamgasten wilden ook graag weten wat er in de grote rugzakken zat. ‘Toch zeker geen tent?’was er van hun verbouwereerde voorhoofden af te lezen.
Buiten reed ondertussen een politiewagen langzaam voorbij, dit met oog op de sluitingstijden. De barman had inmiddels ‘De hoogste tijd’ van ons aller Andre al opgezet.

Politie
De polderlopers hadden het café nog maar net verlaten of ze hoorden een auto van achteren langzaam naderen. Ze draaiden zich even om en zagen de blauw rood bestickerde wagen van de Hermandad. Het raampje ging langzaam naar beneden. De wandelaars keken elkaar verheugd aan. ‘Wat zijn wij van plan?’ voorspelde Vellinga al hoopvol. Zijn verwachting werd zelfs overtroffen: ‘En heren, waar gaat deze reis naar toe?’