119. Wieringerwerf

Arrangement lente 2019

De Tour de Polder gaat zijn laatste jaar in. Nog vier provincies staan er op de kalender en Noord-Holland wordt de volgende. De polderproloog van de lente van 2019 is een waar eerbetoon aan Cornelis Lely die met de Zuiderzeewet in 1918 de basis legde voor onze poldertochten. Zonder Lely geen polder en zonder polder geen polderlopers. Het werd na meer dan 100 poldertochten hoog tijd om Lely in het zonnetje te zetten. En hoe kunnen we dat nu beter doen dan te starten in de oudste van de vier IJsselmeerpolders: de Wieringermeerpolder.

Wieringerwerf
De naam Wieringerwerf doet al vermoeden dat het hier om een verhoging in het landschap gaat. Net als Rozenwerf, Wittewerf en Moeniswerf op het eiland Marken, steekt Wieringerwerf uit boven het omliggende land. Bij het maken van de plannen voor de inpoldering was er namelijk twijfel of de Afsluitdijk het zou houden. Nog nooit immers was er een zee door een dijk bedwongen. Om, in het geval van een mogelijke dijkdoorbraak, de bewoners van de nieuwe polder toch nog een ontsnappingsmogelijkheid te bieden werd in de Wieringermeerpolder een terp aangelegd. Op en rond deze terp is het dorp Wieringerwerf gebouwd. In de laatste dagen van de oorlog maakten de bewoners dankbaar gebruik van deze vluchtheuvel want de Duitsers hadden toen de ringdijk rondom de Wieringermeerpolder opgeblazen en het water stroomde de net aangelegde polder binnen.

Oude Zeug
We starten met een bakje koffie in het altijd gezellige Van der Valk hotel om vervolgens langs karakteristieke rechte polderwegen de ringdijk op de zoeken. Langs het IJsselmeer lopend bereiken we de voormalige werkhaven met de tot de verbeelding sprekende naam ‘Oude Zeug’. Nadat we hebben gekeken waar deze haven haar naam aan heeft te danken vervolgen wij onze route langs de dijk om even later landinwaarts te slaan: voort naar Kreileroord. Een onheilspellende naam die vraagt om tegenwind en harde slagregens.

Gemaal Lely
Na Kreileeroord zoeken we de kust weer op teneinde het ultieme uitzicht te hebben op de volgende attractie: het gemaal Lely dat als een ware kathedraal aan de horizon opdoemt. Dit staaltje moderne architectuur is in 1930 gebouwd en was het eerste elektrisch aangedreven gemaal van Nederland. Na het gemaal te hebben bewonderd stappen we door naar Medemblik. Hier passeren we eerst het oude stationsgebouw om ons vervolgens te laven aan de Chinese - Indische keuken van Danny Leung in het hart van deze oude stad. Na een hopelijk delicieuze nummer 88 eindigt deze polderproloog waarna wij per bus en trein onze tocht vervolgen richting Lelystad. Want een gemaal bleek te weinig eer voor onze ingenieur: veel later werd er zelfs een hele stad naar de grondlegger van onze poldertochten genoemd.

Begin lente
Na de polderproloog verplaatsen de polderlopers zich naar het altijd gezellige café Le Journal in het oude centrum van Lelystad. Daar heffen zij het glas tot 23.03 uur: exact het begin van de lente. Nadat geproost is op de nieuwe lente zetten de polderlopers koers naar hun einddoel: het observatorium.