Tweedaags lente-arrangement

Nog niet eerder was Nijkerk het vertrekpunt van een poldertocht. Dat is ook niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat de afstand tussen deze voormalige Zuiderzeestad en het Observatorium een slordige zestig kilometer bedraagt. Vandaar dat de polderlopers voor deze tocht hadden gekozen voor een meerdaags arrangement.

Streekeigen debutanten
Er waren maar liefst twee debutanten afgekomen om (een deel van) de route te lopen. Guus Brouwer uit Nijkerk en Brenda van Rijn uit Zeewolde waren bovendien streekeigen gidsen die de polderlopers konden wijzen op de leukste plekjes op en langs de route.

Een route die vanaf het station van Nijkerk dwars door de oude binnenstad naar de haven voerde en vandaar naar de sluis in de voormalige zeedijk. Na ruim een uur wandelen werd voor het eerst in de geschiedenis van de polderlopers Flevoland binnengetreden over het Nijkerkernauw. Voor hen lag het uitgestrekte Horsterwold, een van de grootste aaneengesloten stukken bos in de polder. De ‘Stille Kern’, een vakkundig ontworpen en beheerde postzegel natuur, deed zijn naam eer aan.

Stappen in Zeewolde
Bij het binnenlopen van Zeewolde vielen de eerste druppels. Na een uurtje kuieren door het uitgestrekte en meest geïsoleerde dorp van Nederland (het dichtstbijzijnde buurtdorp ligt meer dan 10 kilometer verwijderd, waar vind je zo’n verlaten dorp elders in Nederland) bereikten de polderlopers doorweekt Hotel Zeewolde. Na een welverdiende dis, cafébezoek en nachtrust kon de tocht de volgende morgen geheel fris en verkwikt worden vervolgd.
Een bekend stukje volgde langs de Hoge Vaart naar de Knardijk en vandaar richting de Vogelweg. Het uitzicht van de polderlopers werd daar verrijkt met de eenzaam wandelende polderloper Steenaart die aansluiting bij de groep zocht. Bij de voormalige werkhaven in de Knardijk verruilden de wandelaars het wijdse uitzicht voor de beschutting van het bos. Gelukkig bood de Eendweg daarna voldoende ‘echte polder’ zoals polderplanner Metz tevreden constateerde.

Geen Chinees
De tweede dag werd er gegeten in restaurant Flantuas op vliegveld Lelystad en voor het eerst sinds lange tijd ontbrak de Chinees in het polderarrangement. Dit tot grote opluchting van polderlopers Wormgoor en Steenaart. De route door Natuurpark Lelystad zorgde na 99 tochten weer voor ‘nieuwe’ kilometers waarna het slotstuk van de route, de Dronterweg en Swifterringweg bekende kost was.

Uitslapen
De avond werd genoeglijk doorgebracht rondom het kampvuur en rond middernacht gingen de snaveltjes al toe. Waar de polderlopers gewend zijn compleet uitgewoond en uitgeput het Observatorium te bereiken, stelden ze nu – enigszins verbaasd – vast ‘lekker fris’ te zijn. Dat gold ook de volgende morgen. Na een riante nachtrust konden de polderlopers geheel uitgeslapen genieten van een perfecte zonsopkomst.