Statistieken herfst 2017
De herfsttocht van 2017 begon in de provincie Limburg. Na Zeeland en Groningen hebben de polderlopers de drie meest veraf gelegen provincies nu aangedaan in hun Tour de Polder. Het was polderplanner Vellinga gelukt om in zijn Polderatlas (een vuistdik vijf kilo wegend naslagwerk dat hij ooit eens cadeau heeft gekregen van collega-polderlopers Metz, Gruben en Van der Mark) een polder in Limburg te vinden.
Weliswaar een kleine polder, gelegen in de uiterwaarden bij Middelaar in het uiterste noordwesten van de provincie Limburg maar toch: een polder. En daar gaat het om.
Logistiek
De Tour de Polder vraagt het nodige wat betreft planning & logistiek. Daarom zijn de polderprovincietochten opgesplitst in een polderproloog en een polderfinale. Beiden met een compleet andere sfeer én doelgroep. In het Limburgse Mook troffen de doorgewinterde polderlopers dan ook maar liefst zes debutanten. Onbekend met het poldervirus maar na afloop zonder uitzondering tevreden en enthousiast.
Geocaching
Polderloper Gerritsen gebruikte deze poldertocht om de polderlopers bekend te maken met zijn hobby Geocaching. Of, zoals polderloper Metz het omschreef: “paaseieren zoeken voor grote mensen”. Niettemin ging diezelfde Metz voorop in de zoektocht tussen bosjes en kreupelhout en kraaide hij het uit van plezier wanneer hij als eerste een “cache” had gevonden. De zoektocht van Gerritsen zorgde voor een originele route en hij is dan ook voor de volgende wintertocht gevraagd weer een route te plannen met zoveel mogelijk geocaches.
Kiekberg
Met zijn 79 meter was de Kiekberg het onbetwiste hoogtepunt in de toch al zo kleurrijke geschiedenis van de polderlopers. Nog niet eerder genoten polderlopers van grootse vergezichten en zo hier en daar nog paarse heide. Ook de Mooker Schans en de Heumensche Schans overtroffen wat betreft historie vele andere bezienswaardigheden tijdens de voorgaande 113 poldertochten.
Na een uitstekende maaltijd in Chinees restaurant Grand Garden, pal tegenover het treinstation van Cuijk, vervolgden de polderlopers hun missie richting de echte polder: Flevoland.
Le Journal
In Lelystad aangekomen wachtte de polderlopers nog een aangename verrassing. Op het terras zaten de Lelystedelingen Brigitte en Mari Smits, de laatste ook met polderloop-ervaring. Deze locals zwaaiden de polderlopers na nog een welverdiende startpils uit. Het slotstuk van de 114e poldertocht bracht polderloper Gerritsen nog een onverwachte geocache die hij tevreden aan zijn palmares kon toevoegen.
De zonsopkomst was net als in de lente van dit jaar, weer van ongekende schoonheid. De laag hangende mist maakte het zelfs nog mooier dan de vorige keer. Debutant Kaiser uit Houten zag het allemaal bewonderend aan. Zelfs de ultieme bekroning, een zonnestraal door het bedauwde gras van de binnenring van het Observatorium, viel hem bij zijn eerste tocht ten deel.
|