Statistieken herfst-tocht 2014

Dwarsdoor Lelystad
Lelystad zal echt met de beste bedoelingen zijn ontworpen. Toch bekroop de polderlopers een ronduit onbehaaglijk gevoel tijdens hun wandeling door de buitenwijken én de historische binnenstad van de hoofdstad van Flevoland. Steenaart liep hoofdschuddend door de ‘bloemkoolwijk’ Jol. ‘Mijn hemel, moet je die beplating zien rondom de ramen. Moest dat nou?’ Ook Van Rijn, die op ging voor haar eerste volledige tocht, en zelf woonachtig in Zeewolde, was onder de indruk: ‘Treurig’. Vellinga en Metz liepen ondertussen tevreden door. ‘Weer een nieuw stukje polder voor ons!’ Bovendien werd ‘de tussenpils’ op een wel zeer sfeervolle locatie geserveerd: café New Manhattan. Ook op de maandag namiddag al een populair adresje voor de meer geoefende drinkers, zoals al snel bleek. ‘De tijd heeft hier stil gestaan’, concludeerde Metz kijkend naar de volle asbakken op de bar.

Altstadt
Op maandagavond is het niet nodig te reserveren bij Chinees Indonesisch restaurant Shanghai in ‘het oudste pand’ van Lelystad. In de ruim opgezette Altstadt van Lelystad heb je als inwoner de ruimte. Ook binnen in het restaurant hoef je niet bang te zijn om op elkaar gepropt in een overvol restaurant te moeten vechten om een tafeltje. Alle dagen van het jaar is Shanghai geopend: een bewijs dat de Lelystedelingen de weg naar dit specialiteiten restaurant weten te vinden.

Gauswitsch
Het blijft een wonder dat zelfs na 100 tochten telkens weer nieuwe varianten worden uitgedacht door polderplanner Vellinga. Dit keer verkenden de polderlopers voor het eerst in de lange geschiedenis van het polderlopen de Beginweg. Zigzaggend door de bossen ten noorden van Lelystad passeerden ze het hondencrematorium van Martin Gaus, in de volksmond toepasselijk ‘Gauswitsch’ gedoopt.

Sara
Bij aankomst in het Observatorium hoorden de polderlopers al snel dat er iets aan de hand was. Gezellige mondharmonicageluiden dwarrelden rondom de aarden wal. Bij binnenkomst bleek een verjaardagsfeest bezig van Lucy Nooren. Zij werd 50 jaar geleden geboren in een van de acht huizen die Dronten toen rijk was. Op haar vierde jaar verhuisde ze naar de boerderij die het dichtstbij het Observatorium ligt. Het moge duidelijk zijn dat met name polderlopers Vellinga en Metz zeer vereerd waren met deze gast in ‘hun’ Observatorium. Nooren had dit kunstwerk zojuist aan het publieke domein toegevoegd door boven de ingang de tekst ‘this is my place’ te onthullen. Rond middernacht werd getoast op haar 50ste verjaardag en het bleef lang daarna nog onrustig rondom het kampvuur. Het kampvuur dat, voor de verandering, dit keer al brandde toen de polderlopers het einddoel hadden bereikt.