118. Elburg

Arrangement winter 2018

Net als in 2017 hadden de polderlopers geen geluk met het weer tijdens hun wintertocht. Hoewel het niet eens echt hard regende, waren de wandelaars na ruim 16 kilometer tot op het bot nat en verkleumd. De harde wind zorgde ervoor dat de spijkerbroeken klef en klam bleven en de parapluies hadden het zwaar te verduren op de dijk tussen Elburg en Kampen.
Dat kon evengoed de pret niet drukken. Zeker omdat deze poldertocht over een geheel nieuw parcours ging. Zuiderzeestad Elburg en café De Vischmarkt mochten dan bekend zijn, dat gold niet voor de Kamperdijk. Wanneer de polderlopers even vanonder hun capuchon of parapluie om zich heen keken zagen zij een prachtig polderlandschap dat zich uitstrekte zover het oog reikte. Aan de linkerkant het Drontermeer met schuimkopjes op het grijze water en aan de rechterkant natte drassige weilanden. Halverwege werden de polderlopers getrakteerd op een voormalig stoomgemaal uit 1872 en even verderop het aandoenlijke dorp Noordeinde. Een verkoper van kerstbomen hield dapper stand tegen de harde wind en ofschoon veel van zijn nering al horizontaal lang hield hij de moed er in.

Nieuwe Chinees
In Kampen aangekomen werden de polderlopers verrast door een hen nog onbekende Chinees Wing On in het gezellige winkelcentrum Penningkruid. De wandelaars lieten zich de oriëntaalse kost goed smaken en trokken zich niets aan van het vakkundige commentaar van polderloper Catsman die haar ervaring als medewerker bij een Chinees restaurant niet onder stoelen of banken schoof bij het aanschouwen van de ambachtelijk gesneden ornamenten van winterwortel die de rijk gevulde schotels ter garnering decoreerden.
Na de maaltijd stelde polderplanner Vellinga voor de geplande koers te wijzigen. Het kostte hem weinig moeite de polderlopers te overtuigen om niet tegen de wind in vanuit Dronten naar het Observatorium te lopen. Een veel comfortabeler route liep, met de wind mee, vanuit Lelystad oostwaarts naar het Observatorium.

Poldertraiteur
Na de verplaatsing per trein vanuit Kampen naar Lelystad dronken de wandelaars nog een laatste polderpint in café Le Journal te Lelystad om vervolgens uiterst ontspannen de tweede etappe te voltooien.
Gezeten rondom het kampvuur zorgde polderloper Van Onna voor de zoveelste keer voor een culinaire verrassing. Hij had al eens als een volleerd barista getrakteerd op latte macchiato en legde dit keer de lat nog wat hoger. Pittig gekruide kipkluifjes bereid op houtskool stond er op het menu. De polderlopers waanden zich in een driesterren restaurant en dat terwijl ze toch echt binnen de vertrouwde palissade van hun observatorium zaten. Even werd de blik nog omhoog gericht als eerbetoon aan Robert Morris, de geestelijk vader van het kunstwerk die op 28 november het aardse bestaan met het hemelse had verwisseld. Zonder Morris geen Observatorium en zonder Observatorium geen Poldertochten.
Dat het de volgende ochtend grauw en grijs bleef deerde de polderlopers geenszins. Ze hadden heerlijk uit kunnen slapen en de winter kunnen beginnen met een ouderwets bakje troost van koffieman Vellinga uit Dronten.